ไม่อยากลืมตา..มาเจอความเป็นตริง

หลายครั้งที่ฉันอยากหลับตา ไม่อยากตื่นขึ้นมาพบกับความเปนจริงที่แสนโหดร้ายความทุกข์มากมายที่รอให้พบเจอ...เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยจนอยากหลับแล้วไม่ต้องตื่นขึ้นมาอีกเลย...ทั้งเรื่องเรียนที่เครียดมากๆ เรื่องปัญหาอื่นๆอีกเยอะแยะและเรื่องความรักที่ช่างเศร้าเหลือเกิน...กี่ครั้งแล้วนะที่ฉันต้องเจ็บปวดกับคนคนนี้ คนที่ไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาเลยแม้แต่นิดเดียว...คนที่ไม่ว่ายังไงก้อไม่มีวันรักฉันสักนิด ไม่เลย...ไม่มีวัน...หลายครั้งที่ต้องทนกับความเย็นชาที่เขามอบให้...อยากตัดใจแต่ก้อทำไม่ได้สักที..ปีกว่าแล้วนะ...ที่ฉันแอบรักเทอมาข้างเดียวแบบนี้...ทำไมนะ เทอถึงไม่เคยหันมามองฉันบ้างเลย..ทำไมคนที่เรารักเค้าถึงไม่รักเราบ้างเลย ทำไม???

เพราะเธอ..ไม่ได้เกิดมาเพื่อฉัน

ในโลกนี้ถ้าสิ่งที่มีความสุขที่สุดของคนเราคือการได้มีใครสักคนให้เรารักและเค้าก็รักเราได้ห่วงใยดูแลกันในทุกช่วงวันเวลาของชีวิตแต่มันช่างเป็นเรื่องยากเหลือเกินที่เราจะหาคนที่มีความรู้สึกที่ตรงกันในโลกที่กว้างใหญ่
ว่ากันว่าหัวใจสองดวงได้ถูกกำหนดมาให้คู่กันสำหรับบางคนกว่าจะได้เจอคนนั้นก็ได้มอบความรักให้กับคนที่ไม่ใช่ทำให้ได้เรียนรู้กับความผิดหวังและเจ็บปวดซึ่งบางคนก็โชคดีที่รักแรกและรักสุดท้ายเกิดขึ้นพร้อมกัน
และในวันนี้ที่ฉันได้เจอเธอฉันได้พบคนที่หัวใจฉันเลือกและมอบความรักให้หมดทั้งใจแต่น่าเสียดายที่ฉันไม่ใช่คนนั้นที่เธอมองหาความรักของฉันจึงไม่เคยได้สัมผัสถึงใจเธอเลย
ด้วยความเป็นเพื่อนที่กั้นกลางระหว่างเราทำให้เราอยู่ใกล้กันที่สุดแต่หัวใจเรากลับไกลกันที่สุดฉันเองอยู่ตรงนี้เสมอแต่เธอก็ไม่เคยที่จะมองเห็นสิ่งเดียวที่ฉันทำได้คือคอยแอบมอบความรักและความรู้สึกดีๆให้เธอทีละนิดไปพร้อมๆกับความเป็นเพื่อน

แม้ว่าเธอจะไม่เคยได้รู้สึกและรับรู้ถึงใจฉันและแม้ว่าฉันไม่ได้เกิดมาเป็นคนนั้นในชีวิตของเธอแต่ฉันก็ไม่เคยคิดว่าสิ่งดีๆทั้งหมดที่ฉันมอบให้เธอมันสูญเปล่าเพราะฉันได้ทำดีที่สุดแล้วเพื่อคนที่ฉันรักในวันนี้และสิ่งนั้นก็เป็นความสุขที่สุดของฉันเพราะฉันก็รู้และเข้าใจมันดีว่าเราไม่ได้เกิดมาคู่กัน

การทำตัวละครหนังตะลุง

วิธีการทำตัวละครหนังตะลุง

การแกะรูปหนังตะลุงเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ง่ายนัก ต้องมีความละเอียด ประณีต มีอารมณ์เยือกเย็น สุขุมรอบคอบ ยิ่งเป็นหนังใหญ่ซึ่งเป็นลวดลายต่าง ๆ ประกอบมากมาย ยิ่งต้องอาศัยความประณีตมากขึ้น เพราะจะทำให้ลวดลายต่าง ๆ อ่อนช้อย ไม่ขัดแข็งต่อความรู้สึกเครื่องมือที่ใช้แกะก็ไม่มีอะไรมาก เท่าที่มีใช้กันอยู่ทั่วไปก็ได้แก่ สิ่วตุ๊ดตู่ ขนาดเล็ก ขนาดกลาง และขนาดใหญ่ มีดแกะซึ่งทำจากใบเลื่อยที่ไม่ใช้แล้ว และเขียงสำหรับรองเป็นพื้นในการแกะ
การแกะหรือการทำรูปหนังตะลุงใช้หนังวัว หมายถึงหนังลูกวัวเล็ก ๆ หรืออาจจะเป็นหนังแพะดิบ มาขูดทั้งด้านนอกและด้านในให้ขนและเยื้อออกให้หมด ขูดให้บางจนกระทั่ง แสงสว่างลอดได้ ขึงกรอบตากแห้ง หรือถ้าหากว่าการกระทำเช่นนี้ทำให้เสียเวลามาก ก็อาจจะซื้อหนังลูกวัวบางสำเร็จรูปมาทำก็ได้ ขั้นแรกของการทำก็คือ การออกแบบ หมายถึง การเขียนภาพที่ต้องการลงในกระดาษเขียนแบบ เมื่อเขียนเสร็จแล้วก็เข้าแบบ คือใช้แบบที่ออกแล้ววางซ้อนกัน 2 - 3 แผ่น เพื่อเป็นการทุ่นเวลาในการทำ หลังจากนั้น ก็ใช้สิ่วตุ๊ดตู่ตามขนาดที่ต้องการ สลักลวดลายไปตามแบบ โดยมีเขียงรองสลักอยู่เป็นพื้นล่าง เมื่อใช้ตุ๊ดตู่แกะลวดลายที่ต้องการเสร็จแล้ว ก็ใช้มีดแกะหรือขูด เนื้อที่ในรูปหนังที่ไม่ต้องการออก จนภาพหลุดออกไปเป็นตัวหนัง มีดที่ใช้ส่วนมากใช้ใบเลื่อยเหล็กที่ไม่ใช้แล้ว มาลับให้คมและมีปลายแหลม แล้วเข้าด้ามให้จับได้ถนัดมือในเวลาขุด หรือแกะพื้นออก การขุดหรือแกะพื้นออกนี้ มีสิ่งที่ควรระมัดระวังให้มาก จะต้องพยายามให้ลวดลายต่าง ๆ คมและสวยงาม ซึ่งจะต้องอาศัยความชำนาญ ความประณีตให้มากนั่นเอง เมื่อแกะภาพได้สำเร็จแล้ว ก็นำไประบายสีตามลักษณะของตัวละคร เช่น พระรามก็ทากายสีเขียว สุครีพก็ทากายสีแดง เป็นต้น

หลังจากที่ระบายสีเสร็จแล้ว จึงนำไปทาน้ำมันกันชื้น เช่น แลคเกอร์หรือน้ำมันวานิช ก็จะได้ภาพหนังตะลุงตามที่ต้องการ แต่ถ้าหากเป็นภาพซึ่งใช้เล่นหนังตะลุงจริง ๆ ก็ต้องแยกทำแขนให้เคลื่อนไหวได้ต่างหาก แล้วนำมาประกอบเข้าภายหลัง และต้องเข้าตับให้รูปหนัง โดยใช้ไม้ไผ่ผ่าเป็นซีกเหลาให้บาง ส่วนที่มือจับต้องใช้ความแข็งแรงมากกว่าส่วนอื่น ส่วนปลายตับเรียวบางจนถึงยอดของภาพ และมือของตัวหนังที่ต้องการให้เคลื่อนไหวก็ใช้ไม้ไผ่เล็ก ๆ ขนาดก้านมะพร้าวยาวประมาณ 6 นิ้วฟุต ติดไว้เพื่อจับเชิด ก็จะได้ตัวหนังตะลุงที่สมบูรณ์

รูปหนังตะลงประเภทต่างๆ

การทำหนังตะลุงต้องใช้ศิลปะในการเขียนและการแกะสลักนี้ ตัวหนึ่ง ๆ จะต้องใช้เวลาในการทำไม่น้อยกว่า 1 วัน ดังนั้นผู้ที่ทราบถึงกระบวนการทำและฝีมือทางศิลปะแล้ว จะเห็นว่าเป็นของที่มีราคาไม่แพงเลย แต่ถึงอย่างไรก็ตามการแกะรูปหนังตะลุงเพื่อขายเป็นของที่ระลึกนั้น ต้องการปริมาณมากกว่าคุณภาพ ดังนั้นอาจจะไม่ละเอียดละออ เหมือนกับการแกะรูปหนังตะลุงเพื่อใช้ในการแสดง

ประวัติความเป็นมาของหนังตะลุง

องค์ประกอบในการแสดง

โอกาสและกำหนดการในการแสดง

ความเชื่อเกี่ยวกับหนังตะลุง

ขนบนิยมในการเล่น

ความสุข..กับการแอบรัก

คุณเคยแอบรักใครสักคนไหมคะคุณเคยไหม...

กับการที่ได้แต่แอบรัก

แอบฝันอยู่ข้างเดียวเก็บงำเอาไว้จนสายเกินไป

เมื่อโอกาสผ่านเลยเราก็ได้แต่เก็บความรู้สึกเอาไว้ที่หัวใจตลอดกาล

ความสุขเกิดขึ้นได้ในมุมเล็กๆเงียบๆของเราเอง
ความสุขที่ว่านั้นอาจเกิดขึ้นจากการได้จินตนาการว่า

เราได้รัก ได้กอด ได้อยู่ใกล้ๆ รวมถึงได้หลับฝันถึงคนที่เรารัก

โดยไม่ได้คำนึงว่าคนๆนั้นจะต้องมาเรารักตอบ
เราอาจจะไม่ใช่คนที่โชคดีที่จะได้ครอบครองทั้ง"ตัว"และ"ใจ"ของเขา

เพราะในบางครั้งของบางสิ่งอาจจะสวยงามและมีคุณค่ามากที่สุด

ถ้ามันได้อยู่ในที่ทางที่มันควรจะจะอยู่จะเป็น
ความรักในมุมเงียบนี้สอนให้คนปล่อยวาง

และมีหัวใจอ่อนโยนไม่ปรารถนาอะไรมากไปกว่าการได้รัก

และมากที่สุดก็คงจะเป็นแค่ให้อีกฝ่ายได้รับรู้ว่า

"รัก" เท่านั้นเองที่ความรักต้องการ...

บอกกับตัวเองว่าจะไม่ร้องไห้อีก

บอกกับตัวเองอย่างนั้นจริงๆ บอกมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ไม่มีใครทำร้ายเราได้ไม่ใช่เหรอ เพียงแค่เราไม่ใส่ใจ
นั่นแหละคือสิ่งที่ทำได้ยากที่สุด...........
ทำไมเราต้องปล่อยให้ความรู้สึกล่องลอยจนยากจะควบคุม
ทำไมถึงได้ยอมให้ใครมามีอิทธิพลต่อความรู้สึกได้มากมาย
รัก...รักเหรอ แล้วงัย
ก่อนมีเขาเราก็อยู่ของเรามาได้
ก็แค่กลับไปที่จุดเดิม
ก็ต้องอยู่ได้เหมือนกัน
ก็แค่รอให้มันจางไป...เมื่อไหร่กัน

ใครที่กำลังท้อแท้..ลองดูนี่สิ

ในบางครั้งที่เราท้อแท้กับสิ่งที่เราคิดว่าเราคงไม่สามารถทำได้
แต่มันไม่จริงเสมอไปที่เราคิดว่าเราทำไม่ได้เพราะเรายังไม่ลองพยายาม
และลงมือทำต่างหากลองดูหอยทากตัวนี้สิเขาเป็นสัตว์ไม่มีเเขนไม่มีขา
แต่เขายังพยายามที่จะเดินไปข้างหน้าอย่างความไม่เกรงกลัว
ต่ออุปสรรค์ พยายามที่ผ่านไปให้ได้แล้วเราละเป็นคนแท้ๆมีแขนมีขา
แต่กลับดูถูกตัวเองว่าทำไม่ได้ทำไมไม่ลองที่จะใช้ความพยายามพา
เราผ่านอุปสรรค์ทั้งหลายไป

"หากทำไม่ได้ก็อายหอยแล้วละ"

"อุปสรรค์ที่ขมขื่น...คือรากฐานของความสุขที่หวานหอม"

รักมีคำตอบ..ในตัวของมันเอง

"จะมีสักกี่ครั้ง ที่เราจะรู้สึกถึง ความรัก ที่เต็มไปด้วยความสุข
แต่ก็แฝงไปด้วย ความทุกข์ สุขเพราะได้รักใครคนหนึ่งอย่างสุดหัวใจ
และได้คิดถึงเขาทุกลมหายใจ แต่ใน ความรัก ที่เต็มไปด้วยที่สุดนั้น
ก็มักจะทำให้เราเจ็บปวด คุณเคยร้องไห้เพราะรักใครสุดหัวใจ
และเคยต้องร้องไห้เพราะคิดถึงใครคนหนึ่ง อย่างที่ไม่รู้ว่าเขาคนนั้น
จะคิดถึงเราบ้างหรือเปล่า เราไม่สามารถหาคำตอบได้
แต่ ความรัก มันจะมีคำตอบอยู่ในตัวของมัน"

ท่องเที่ยวเชิงเกษตร...จิมทอมสัน ฟร์ม

ในปี พ.ศ. 2531 จากอำเภอปักธงชัย จังหวัดนครราชสีมาอันเลื่องชื่อในเรื่องผ้าไหมไปเพียง 25กิโลเมตร จิม ทอมป์สัน ฟาร์มได้ถือกำเนิดขึ้นบนพื้นที่กว่า 600 ไร่บนเชิงเขาพญาปราบ ตำบลตะขบ
โดยเริ่มจากเป็นแหล่งผลิตไข่ไหมจำหน่ายให้สมาชิกเกษตรกรเพื่อรับซื้อรังสดในการผลิตเส้นไหม
และเป็นพื้นที่ปลูกหม่อนอันเป็นอาหารหลักของหนอนไหม และเมื่อย่างเข้าปี พ.ศ.2544 จิม ทอมป์สัน ฟาร์ม จึงได้เปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตรปีละครั้งในเดือนธันวาคมให้บุคคลทั่วไปที่หลงใหลในธรรมชาติ ได้ชื่นชมบรรยากาศอันงดงามและเรียนรู้ประสบการณ์ด้านการเกษตร พร้อมเรียนรู้วงจรชีวิตของหนอนไหม ชมแปลงพืชผักและดอกไม้สีสวยสดนานาชนิด รวมถึงเลือกซื้อไม้ดอกไม้ประดับและผลผลิตทางการเกษตร ปลอดสารพิษซึ่งปลูกด้วยความเอาใจใส่จากเหล่าเกษตรกรของจิมทอมป์สัน ฟาร์ม

รายละเอียดเกี่ยวกับการท่องเที่ยวฟาร์มจิมทอมสัน
การเดินทางและรายละเอียดการเข้าชม

ย้อนรอย...ขนมไทย

ประวัติความเป็นมาของขนมไทย

ขนมจัดเป็นอาหารที่คู่สำรับกับข้าวไทยมาตั้งแต่ครั้งโบราณ
โดยใช้คำว่าสำรับกับข้าวคาว-หวานโดยทั่วไปประชาชนจะทำขนมเฉพาะในงานเลี้ยง นับตั้งแต่การทำบุญเลี้ยงพระ งานมงคลและงานพิธีการ อาหารหวานที่จัดเป็นสำรับ จะต้องประกอบด้วย ของหวานอย่างน้อย 5 สิ่ง ซึ่งต้องเลือกให้มีรสชาติ สีสัน ชนิด ตลอดจนลักษณะที่กลมกลืนกัน แต่ละสำรับจะต้องมีผลไม้ 10 ที่และขนมเป็นน้ำ 1 ที่เสมอ

ประเทศไทยครั้งยังเป็นสยามประเทศได้ติดต่อค้าขายกับชาวต่างชาติ
เช่น จีน อินเดีย มาตั้งแต่สมัยสุโขทัย โดยส่งเสริมการขายสินค้าซึ่งกันและกัน
ตลอดจนแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมด้านอาหารการกินร่วมไปด้วย
ต่อมาในสมัยอยุธยาและรัตนโกสินทร์ ได้มีการเจริญสัมพันธไมตรีกับประเทศต่างๆ อย่างกว้างขวางไทยได้รับเอาวัฒนธรรมด้านอาหารของชาติต่างๆ
มาดัดแปลงให้เหมาะสมกับสภาพท้องถิ่น วัตถุดิบที่หาได้ เครื่องมือเครื่องใช้
ตลอดจนการบริโภคนิสัยแบบไทย ๆ จนทำให้คนรุ่นหลัง ๆ แยกไม่ออกว่า
อะไรคือขนมที่เป็นไทยแท้ๆและอะไรดัดแปลงมาจากวัฒนธรรมของชาติอื่น
เช่น ขนมที่ใช้ไข่และขนมที่ต้องเข้าเตาอบ ซึ่งเข้ามาในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช จากคุณท้าวทองกีบม้าภรรยาเชื้อชาติญี่ปุ่น สัญชาติโปรตุเกสของเจ้าพระยาวิชเยนทร์ ผู้เป็นกงสุลประจำประเทศไทยในสมัยนั้น
ไทยมิใช่เพียงรับทองหยิบ ทองหยอด และฝอยทองมาเท่านั้น หากยังให้ความสำคัญกับขนมเหล่านี้โดยใช้เป็นขนมมงคลอีกด้วย ส่วนใหญ่ตำรับขนม ที่ใส่มักเป็น "ของเทศ" เช่น ทองหยิบ ฝอยทอง ทองหยอดจากโปรตุเกส มัสกอดจากสกอตต์ขนมไทย เป็นเอกลักษณ์ด้านวัฒนธรรมประจำชาติไทย อย่างหนึ่งที่เป็นที่รู้จักกันดีเพราะเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงความละเอียดอ่อนประณีตในการทำ ตั้งแต่วัตถุดิบ วิธีการทำ ที่กลมกลืน พิถีพิถัน ในเรื่องรสชาติ สีสัน ความสวยงาม กลิ่นหอม รูปลักษณะชวนรับประทานตลอดจนกรรมวิธีการรับประทาน ขนมแต่ละชนิด ซึ่งยังแตกต่างกันไปตามลักษณะของขนมชนิดนั้นๆ

ขนมไทยที่นิยมทำกันทุกๆ ภาคของประเทศไทย ในพิธีการต่างๆ เนื่องในการ ทำบุญเลี้ยงพระ ก็คือขนมจากไข่ และมักถือเคล็ดจากชื่อและลักษณะของขนมนั้นๆ งานสิริมงคลต่างๆเช่น งานมงคลสมรส ทำบุญวันเกิด หรือทำบุญขึ้นบ้านใหม่ ส่วนใหญ่ก็จะมีการเลี้ยงพระกับแขกที่มาในงาน เพื่อเป็นสิริมงคลของงานขนมก็จะมี ฝอยทอง เพื่อหวังให้อยู่ด้วยกัน ยืดยาวมีอายุยืน ขนมชั้น ก็ให้ได้เลื่อนขั้นเงินเดือน ขนมถ้วยฟูก็ขอให้เฟื่องฟู ขนมทองเอกก็ขอให้ได้เป็นเอก เป็นต้น

ท่องเที่ยว...เกาะช้าง

อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะช้าง ประกอบด้วยเกาะใหญ่น้อยมากกว่า 40 เกาะ ทั้งยังมีเกาะที่เป็นโขดหินกลางทะเลอีกจำนวนมาก โดยมีเกาะช้างเป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและมีชื่อเสียงของจังหวัดตราด ตั้งอยู่ในท้องที่อำเภอเกาะช้างและอำเภอเกาะกูด จังหวัดตราด เกาะหลายแห่งมีทิวทัศน์สวยงาม หาดทรายขาว และน้ำทะเลใสสะอาด เช่น เกาะง่าม บางแห่งมีปะการังใต้น้ำที่คงความสมบูรณ์ตามธรรมชาติ เช่น เกาะหวาย และหมู่เกาะรัง

สถานที่ท่องเที่ยวบนเกาะช้าง

ยุทธนาวีเกาะช้าง
น้ำตกธารมะยม
น้ำตกคลองพลู
หมู่บ้านประมงบางเบ้า
หาดทรายขาว ค้นหาโรงแรมรีสอร์ทที่หาดทรายขาว
อ่าวใบลาน

แค่คนที่เธอ..มองผ่าน

ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ๆ มันยิ่งหวั่นไหวมากขึ้นทุกที ทั้งๆที่อยากจะห้ามใจ บอกตัวเองทุกครั้งว่า...เราก็แค่เพื่อนเท่านั้น ..แค่คคนที่เธอมองผ่านไม่มีอะไรพิเศษ สายตาที่เธอมองมาช่าง ห่างไกลจากความเป้นคนพิเศษซะเหลือเกิน ต่างจากสายตาที่ฉันมองเธอ ทุกภาพที่เห็น มันช่างมากมายในความรู้สึก เจ็บปวด...เพราะรักคนใกล้ตัว บอกใครให้รุ้ไม่ได้ แม้กระทั้งคนที่เรารัก เพราะเขาอาจจะเกลียดฉันเลยก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้น คือยากเกินที่จะบอกความรู้สึกนี้ไป เพราะกลัวในคำตอบและการเปลี่ยนแปลงไปของเขา

.......... ฉันเลยเป็นได้แค่เพียงคนที่เธอมองผ่าน........

เห็นไหม?ว่าฉันอยู่ตรงนี้

ฉันอาจดูไร้ตัวตนสำหรับเธอ
แต่ในทุกๆที่ ไม่ว่าเธอจะ สุข หรือเศร้า เพียงใด
ฉันอยู่ข้างเธอเสมอ
แม้เธอไม่เคยมองเห็นฉัน
ฉันหัวเราะไปกับเธอ ร้องไห้ไปกับเธอ
ฉันยิ้มให้เธอเมื่อเธอสุขใจ
ฉันโอบกอด และเช็ดน้ำตา เมื่อเธอเศร้าใจ
แม้ว่าเธอไม่เคยรับรู้ มันเลยก็ตาม
ฉันเฝ้า ตะโกนร้อง
"ฉันอยู่ตรงนี้ มองมาสิ มองมาที่ฉัน เธอเห็นฉันไหม?"
หวังว่าเพียงสักครั้ง ที่เธอจะหันมองมา
และรับรู้ถึงการมีตัวตนของฉัน
ทุกครั้งสายตาที่ว่างเปล่าของเธอ ก็มองผ่านทะลุตัวฉันไป
แต่ฉันก็ไม่ท้อใจหรอกนะ ก็หวังว่าสักวัน
อ้อมกอดของฉัน จะสามารถส่งความอบอุ่นไปถึงใจเธอ

ยิ้มบางๆ จากมุมๆ หนึ่ง

ยิ้มกว้างๆ จากด้านหลังอันไกลลิบ

ยิ้มเศร้าๆ เพียงเพราะเขาไม่ได้เดินอยู่คนเดียว

การแอบมองดูอยู่ห่างๆ จากการแอบรักใครสักคน แล้วเก็บไว้อย่างมิดชิด เพียงเพื่อจะได้อยู่ใกล้ๆ ใครบางคนที่เรารู้สึกรักเขาเพียงฝ่ายเดียว เป็นความโง่เขลาไหม? ในทางตรงข้าม...การลุกขึ้นมาบอกรักใครสักคนที่อยู่ใกล้ตัว เพื่อนสนิท รุ่นพี่ที่เคารพรัก เป็นความฉลาดที่สมควรทำแล้วหรือ?

ความรู้สึกของการได้แอบรักใครสักคน เมื่อแรกเริ่มช่างสุขใจนัก แต่พอวันเวลาผ่านไป...ยิ่งปล่อยหัวใจไปตามเข็มนาฬิกาที่เดินไม่หยุด มันก็ยากเกินจะตัดใจเสียแล้ว
ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก เกิดขึ้นเพียงเพราะได้เห็นเขาเดินผ่านไป
ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก เริ่มขยายกว้างขึ้น เมื่อเขาเข้ามาทักทาย พูดคุย ห่วงใย
และยิ้มบางๆ ที่มุมปาก กลายเป็นรอยยิ้มส่วนหนึ่งในตัวเราเพียงแค่ได้เห็นเขาจากด้านหลัง

จนเวลาผ่านไป ยิ้มนั้น ยิ่งกว้างขึ้น กว้างขึ้นจนน่าใจหาย ไม่ว่าเขาจะทำอะไร แลดูจะยิ่งทำให้หัวใจพองโต และเบิกบานได้เท่าตัว คำพูดทักทายง่ายๆ ที่ดูจะไม่ส่อแววว่าเขาจะมีใจให้เพียงสักนิด
คำถามถึงดินฟ้าอากาศ เรื่องงาน ถามหาคนรู้จัก ดูจะเป็นเรื่องที่ทำให้ยิ้มได้เสมอ เพียงแค่นึกถึงว่า...วันนี้ เราได้คุยอะไรกันบ้าง?
บางวัน...มีเรื่องที่ตื่นเต้นจนทำให้ แก้มแทบปริ...เมื่อเขาคนนั้น เพียงโทรศัพท์มาหา เพราะมีธุระจำเป็นต้องคุยด้วย แค่เห็นชื่อบนหน้าจอโทรศัพท์ ยังไม่ทันรับ ก็ทำให้ยิ้มนั้นกว้างเกินจะบรรยายแล้ว คงต้องใช้เวลาสัก 10 วินาที ในการตั้งสติ ตบกรามที่ค้างเพราะยิ้มมากเกินให้หายปวด หุบยิ้มลงเพียงเล็กน้อย เพื่อไม่ให้เขาจับกระแสเสียงอันตื่นเต้น ดีใจเหล่านั้นได้
ยิ้มแก้มแทบแตกกับข้อความสั้นๆ ที่เขาส่งมาตามมารยาท หลังจากที่เราส่งข้อความดีดีไปให้เขาก่อนอย่างแนบเนียนในช่วงเทศกาล หรือรู้ว่าเขากำลังเดินทางไปไหนไกลๆ เพียรอ่านข้อความเหล่านั้นซ้ำไปซ้ำมา ไม่รู้จักเบื่อ แม้ว่าข้อความนั้นแสนจะสั้น ไม่มีอะไรพิเศษ คำขอบใจเล็กๆ น้อยๆ คำบอกเล่าว่า รับสายไม่ได้ เดี๋ยวโทรกลับ ไม่ได้หวาน แต่ช่างทำให้หัวใจพองโตได้อย่างประหลาด

จำทุกรายละเอียดที่เกี่ยวกับเขา ทุกอย่างที่เขาชอบ สถานที่ อาหาร สิ่งของ ธรรมชาติ สิ่งรอบๆ ตัวเล็กๆ น้อย จำได้หมด จำได้ดีกว่าสิ่งที่ตัวเองชอบด้วยซ้ำไป จำทุกอย่างที่เขาเป็น บุคลิกการเดิน ลักษณะการพูด การคุย สำเนียงเวลาปกติ ป่วย เครียด เศร้า สนุก ดีใจ มีความสุข รู้หมดทุกอย่าง รู้แม้กระทั่งบุคลิกของคนที่เขาชอบ

ความรู้สึกที่ไปไกลเกินกว่าจะฉุดรั้ง เพราะการไม่ห้ามหัวใจตัวเองเริ่มน่าเป็นห่วงหนักขึ้น เมื่อเห็นว่า เขาเริ่มมีใคร และเริ่มมีใครบางคนอยู่ข้างกายเสมอ โดยที่ไม่เคยจะมีสักครั้งที่คนคนนั้นจะเป็น "ฉันเอง" ยิ้มกว้างๆ แลจะกลายเป็น ยิ้มเศร้า ที่ฝืนและฝืดเต็มทน ที่จะต้องแสดงความยินดีกับรักครั้งใหม่ของเขาทุกครั้งไป
นั่นเลยเป็นเหตุผลที่คนแอบรัก ต้องเงียบเฉย เพราะรู้ว่า ไม่ทางที่จะเป็น "คนนั้นของเขา" ไปได้ และเสี่ยงเกินไปที่จะเผยความในใจ เพราะอาจทำให้มิตรภาพดีดี ต้องสูญเสียไปในชั่วพริบตา แต่ใครเลยจะรู้บ้างว่า แท้จริงแล้ว เขารู้สึกเช่นไร? บางทีนะ บางที...เขาอาจจะรู้สึกเช่นเดียวกับเราก็เป็นได้ แต่ก็เลือกที่จะไม่แสดงออกมาเช่นเดียวกัน และในอีกมุมหนึ่ง...เขาเองก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเพื่อน หรือเกินความเป็นรุ่นพี่ รุ่นน้องกับเราเลย มันเป็นความสับสนกับการจัดการความก้าวหน้าในความสัมพันธ์ของ "คนแอบรัก" เพราะความที่เราสนิทกันมากเกินกว่าจะกล้าเอ่ยความรู้สึกจริงๆ ในใจออกไปว่า "ฉันรักคุณ ฉันชอบคุณมาตั้งนานแล้ว" เมื่อเขาเองไม่เคยส่งสัญญาณใดๆ ให้เรารู้สึกว่าเขาเองก็คงรู้สึกดีกับเราไม่น้อย แต่ถ้าเขาเองก็รู้สึก และรอสัญญาณจากเราบ้างละ เราก็คงต้องสูญเสียความรักครั้งนี้ไป เพียงเพราะเราเลือกที่จะนิ่งเฉยกันทั้งคู่ แต่บางครั้ง การที่ผู้หญิงจะเป็นฝ่าย ส่งสัญญาณ ก่อน ดูเหมือนจะแปลกอยู่ไม่น้อย นั่นเป็นความรู้สึกที่ฉันคิดและเป็นมาตลอด...ฉันจะปิดบังความรู้สึกที่มีต่อใครคนหนึ่งไว้อย่างแนบเนียน และสุดท้ายนี้ตัวฉันเองก็ทำได้เพียงแค่แอบมองเธอในตรงที่ๆฉันควรจะยืน และได้มีความสุขกับการได้แอบรักเธอ