ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ๆ มันยิ่งหวั่นไหวมากขึ้นทุกที ทั้งๆที่อยากจะห้ามใจ บอกตัวเองทุกครั้งว่า...เราก็แค่เพื่อนเท่านั้น ..แค่คคนที่เธอมองผ่านไม่มีอะไรพิเศษ สายตาที่เธอมองมาช่าง ห่างไกลจากความเป้นคนพิเศษซะเหลือเกิน ต่างจากสายตาที่ฉันมองเธอ ทุกภาพที่เห็น มันช่างมากมายในความรู้สึก เจ็บปวด...เพราะรักคนใกล้ตัว บอกใครให้รุ้ไม่ได้ แม้กระทั้งคนที่เรารัก เพราะเขาอาจจะเกลียดฉันเลยก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้น คือยากเกินที่จะบอกความรู้สึกนี้ไป เพราะกลัวในคำตอบและการเปลี่ยนแปลงไปของเขา
.......... ฉันเลยเป็นได้แค่เพียงคนที่เธอมองผ่าน........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น